Bu filmi KESİNLİKLE izleyin, izlettirin

Ne izlemek istediğinize karar veremeyip saatlerce arama motoru ile bakışmamanız için sizlere yine izlerken duygu değişimleri yaşayacağınız fakat bu duyguların hiçbirinin 'sıkılmak' olmayacağı bir film önerisi ile geldim. Belgesel türündeki bu film, belgesel türüne ilgisi olmayan insanları bile tümüyle memnuniyet içerisinde bırakacaktır. İşte son zamanlarda sokak fotoğrafçılığının da akım olması ile akıllara gelen o film. "Finding Vivian Maier (Vivan Maier'in Peşinde)"

Bu belgeseli izlerken belgeselin ilk yarısına kadar içerisinde bulunacağınız hisler ile diğer yarısında hissedeceğiniz duygular tam olarak zıt olacak. Bir tarihçi olan John Maloof, hazırlamakta olduğu tarih kitabı için eski Chicago fotoğrafları aradığı sırada evinin karşısındaki müzayede salonunda, sandık dolusu eski film negatiflerinin satılacağını öğrenir. Açık artırmaya katılan John film negatiflerini almayı başarır. Negatifleri alırken fotoğrafçının adının Vivian Maier olduğunu öğrenir. sonrasında Vivian Maier'i araştırdığında Google’da hiç sonuç bulamayan John, ışığa tuttuğu negatiflerde eski Chicago fotoğrafları bulamayınca negatifleri dolaba kaldırır. İki yıl sonra çok yer kaplayan negatifleri taratarak dijital ortamda saklamak istediğine karar verir. İşte Vivian Maier'in esrarengiz hikayesi burada başlar.

Vivian Maier'in çektiği fotoğraflar ile gözleriniz bayram edecek. Görüp görebileceğiniz en mutsuz palyaçodan sevimli bir köpeğe, kaza geçirmiş bir adamdan tatlı yaşlı çiftlere kadar her şeyi göreceksiniz. Dünyayı fotoğraflarında yaşatan sanatçı, Vivian Maier.

Negatifleri incelerken John, fotoğrafların hepsinin inanılmaz kaliteli işler olduğunu görüyor. Daha sonra diğer kutuların da peşine düşüyor. bulduklarıyla Vivian Maier'e hayranlık duymaya başlar ve onu araştırmaya karar verir. Tarihçi John'un araştırmalarıyla belgeseli izlerken Vivian Mayer'ı çok ilgi çekici bulacaksınız. Çektiği fotoğraflar insanda merak duygusu uyandırıyor. Yarısını, daha çeken kişinin bile görmediği toplam 200 bin kare fotoğraf. Eğer kimse görmeyecekse, hatta kendisi bile görmeyecekse, fotoğraf çekmenin ne anlamı var ki? Onu tanıyan birisini bulduğunuzda onun hakkında duyduğunuz ilk bilgi şu oluyor; "O benim dadımdı..." Bir dadı mı?

Belgeseli izlerken iki düşünce arasında gidip gelmeye başlayacaksınız. eğer çektiği fotoğraflar bulunmasaydı dünya böyle bir sanatçıdan mahrum kalacaktı, Vivian Maier'in çektiği bu fotoğraflara yazık olacaktı ... Ardından da şu düşünce akla geliyor; Vivian Maier bu fotoğrafları halka açmak istiyor muydu? İsteseydi kendisi yapmaz mıydı bunu? Negatiflerin çoğunu banyo bile ettirmemişti. Kendi çektiği fotoğrafları kendisi bile görmedi. Ölmüş bir insanın özeli olmuyor mu bu? Sonra tekrar başa dönüyorsunuz.

Çektiği fotoğraflar sayesinde yaşamına dair birçok şey öğreniyoruz Vivian Maier'in. Sanki rahat rahat fotoğraf çekmek için dadılık mesleğini seçmiş gibi. Birçok çocuğa dadılık yapmış. Dadılık yaptığı çocuklardan bazıları onu tuhaf terimi ile tanımlarken, kimi seviyordu, kimi ise sevmiyordu. İnsanı hayatında verdiği kararlara dair sorular ile baş başa bırakan bir belgesel. 

Hem bu kadar üretken, hem bu kadar toplumsal kurallardan uzak olup, bir o kadar da empatiden yoksun olan bu sanatçı sizi şaşkınlık içerisinde bırakacak.